Trainen voor de toelating, deel 1: de Staatliche Snowboard opleiding
De inschrijving zit er op, nu is het tijd voor de toelating. Het eerst volgende moment dat het zou kunnen, zou april 2019 zijn, dus nog een hele winter zat er tussen. Dat gaf het gevoel van tijd, maar ook de vraag wat ik tot die tijd zou gaan doen om voor te bereiden op dit moment. Uiteindelijk koos ik er voor om voor 3 maanden naar Kaprun te vertrekken, met het abstracte gevoel van trainen.
Het dagelijkse trainen
Het overgrootte deel van de winter bestonden de dagen uit dezelfde planning. Om 6u uit bed stappen en gaan voor een vroege lift naar boven. Eenmaal op de Kitzsteinhorn begon ik de dagen vaak met pistetechniek en wanneer de sneeuw iets zachter werd was het tijd voor freestyle. Daar omheen waren er nog off-piste dagen, waar ik die technieken kon trainen. Tegen het einde van het seizoen was er nog specifiek de mogelijkheid om de slalom te trainen, hier heb ik dan ook dankbaar gebruik van gemaakt.
Voor mij werkte het om duidelijk te plannen wat ik wilde trainen op een dag, hierdoor kon ik doelen stellen en bepalen of ik deze had bereikt. Naar mate het seizoen voortging, werd dit wel meer een uitdaging. Trainen is veel herhaling, dit merkte ik in mijn energie en motivatie niveau die tegen het einde van de winter wel daalde. Gelukkig heb ik in die periode met verschillende mensen kunnen trainen, om toch de motivatie te behouden en veel tips uit te kunnen wisselen.
De dagen naar de toelating
Enkele dagen voordat de toelating zou beginnen, werd er nog twee dagen training aangeboden vanuit het OeSV. Deze waren hoofdzakelijk gericht op slalom techniek, al hadden we gelukkig ook nog een moment voor pistetechniek. Deze dagen waren ook bruikbaar om al in het moment te komen voor de toelating. Samen met een groep snowboardende lotgenoten, deden we de training en daar heerste al een heerlijke sfeer. Mooi om te ervaren dat je allemaal met hetzelfde doel komt en samen de laatste voorbereidingen te treft. Op deze trainingsdagen voelde alles goed en ging ik met een positief gevoel naar de toelatingsdag.
De langverwachtte toelating
De gezonde spanning zat er bij het opstaan al in, dit is het doel waar ik voor naar oostenrijk was afgereisd. Eerst het uitdelen van alle nummers en vervolgens de informatie voor de eerste dag. In grote lijnen is de toelating vergelijkbaar met de Landes toetsingsrun, deel 2 gaat hier iets dieper op in. Na al de informatie, naar boven toe en beginnen met de slalom. De weersomstandigheden hadden beter gekund, al hadden we hier allemaal last van. Eigenlijk was voor mij de toelating snel klaar, beide runs van de slalom ging ik onderuit. Hierdoor weet je al dat dan nog binnen de tijd rijden, een hele lastige opgave is. Met dit in gedachte ging ik met opgeheven hoofd door naar het freestyle onderdeel. Bij zowel de kicker- als de pisterun was ik te voorzichtig, waardoor er juist fouten in kwamen. Toch nog het hebben van hoop dat de slalom net aan gelukt zou zijn, maakte dat ik de freestyle gecontrolleerd moest doen. Leuk idee, lukte niet. Als laatste van die dag was het freeride onderdeel. Hier linkerbaan naar beneden en de dag zat er op. Deze dag moest het niet zijn voor mij, de manier hoe ik wilde snowboarden lukte jammer genoeg niet. Dan is zo’n momentopname een vervelend moment. Toch keek ik gelukkig meteen door naar de toekomst, want door deze toelating ging het vuurtje nog meer branden. De ervaring van deze toelating kon ik meenemen voor de volgende, welke sneller is dan verwacht want de tweede kans is al in oktober.
Lees meer over mijn ervaring van de toelating in deel 2!
Ik denk aan deel 2!
Ik denk aan deel 2!!!